Ang pag-aaral na ito ay naglalayong suriin ang mga mahahalagang elemento at uri ng tula. Sa pamamagitan nito, naging mas malinaw ang pag-unawa sa kung paano binubuo ang mga tula at kung paano ito nagpapahayag ng damdamin at kaisipan ng makata.
Isa sa mga pangunahing elementong tinatalakay sa tula ay ang "Anyo." Ito ay tumutukoy sa istruktura ng tula, kung paano ito isinulat, at kung anong anyo o porma ang ginamit ng makata. Ang mga uri ng anyo ng tula tulad ng malayang taludturan, tradisyonal, may sukat na walang tugma, at walang sukat na may tugma ay nagpapakita ng pagkakaiba-iba ng pagkakasulat ng mga tula.
Isa pa sa mahalagang elemento ay ang "Kariktan." Ito ay ang bisa ng mga salita at pahayag sa tula na makapukaw at makapagbigay-kasiyahan sa mga mambabasa. Sa pamamagitan ng mga malinaw at makulay na salita, nagiging mas epektibo ang tula sa pagpapahayag ng mensahe nito.
Ang "Persona" naman ay tumutukoy sa karakter o nagsasalita sa tula. Maaaring ito ay ang makata mismo o isang kathang karakter. Ang persona ang nagbibigay buhay at tinig sa tula, kaya't mahalaga ito sa pagpapahayag ng mga damdamin at kaisipan.
Ang "Saknong" ay ang grupo ng mga taludtod sa loob ng tula. Ito ang nagbibigay ng estruktura sa tula at nagpapahayag ng mga bahagi ng mensahe o tema nito. Ang pagkakaayos ng mga saknong ay nagbibigay linaw sa pagkakaugma ng mga ideya sa tula.
Sa "Sukat," nauunawaan natin kung paano kinokontrol ng makata ang haba at tunog ng kanyang tula. Ito ay nagbibigay ng ritmo at indayog sa tula, at nagpapahayag ng teknikal na aspeto nito.
Ang "Talinhaga" ay nagbibigay-dagdag na kahulugan sa tula sa pamamagitan ng paggamit ng mga tayutay o matatalinghagang pahayag. Ito ay isang paraan ng pagpapalalim sa mensahe ng tula at nagbibigay ng mataas na halaga sa mga salita.
Ang "Tono o Indayog" ay nagpapahiwatig ng damdamin at emosyon ng makata sa tula. Ito ay nagpapahayag kung paano dapat basahin o bigkasin ang tula para mas maiparating ang tunay na kahulugan nito.
Huli, ngunit hindi kukulangin sa kahalagahan, ang "Tugma." Ito ay nagbibigay-harmonya sa tula sa pamamagitan ng pagkakasintunog ng mga huling pantig ng mga salita. Ang tugma ay nagbibigay-tinig at himig sa tula, nagbibigay buhay sa mga kataga, at nagpapahayag ng estilong pampanitikan.
Sa pamamagitan ng pag-unawa sa mga elementong ito, mas nabibigyang halaga at mas nauunawaan natin ang likas na kagandahan at kalaliman ng sining ng pagtula. Ito'y isang paraan ng pagpapahayag ng mga damdamin at kaisipan na may bisa at bisa sa puso at isipan ng mga mambabasa.
Sa paglalarawan ng mga elementong bumubuo ng tula, mahalaga ang bawat isa sa pagpapahayag ng mensahe at damdamin ng makata. Narito ang mas detalyadong paliwanag sa bawat elemento:
1. Anyo Ang anyo ng tula ay naglalarawan kung paano ito isinulat. Ang malayang taludturan ay nagbibigay kalayaan sa makata na maglaro ng mga salita at porma, habang ang tradisyonal na tula ay sumusunod sa tiyak na sukat at tugma. Ang mga tula na may sukat na walang tugma at walang sukat na may tugma ay nagpapakita ng kakaibang estilo sa pagtula.
2. Kariktan Ang kariktan ay naglalarawan ng kagandahan ng pagkakalahad ng ideya ng tula. Sa pamamagitan ng maalindog na mga salita at matatalinghagang pahayag, nagiging masining at kaakit-akit ang pagkakalahad ng mensahe.
3. Persona Ang persona ay nagbibigay katauhan at tinig sa tula. Ito ang nagdadala ng damdamin at karanasan sa pahayag. Ang persona ay maaaring maging makata mismo o isang karakter na kathang-isip. Sa pamamagitan ng persona, nagiging personal at makatotohanan ang tula.
4. Saknong Ang saknong ay binubuo ng grupo ng mga taludtod. Ang pagkakasunod-sunod ng mga saknong ay nagbibigay ng estruktura sa tula. Maaring magsimula ang isang saknong sa dalawa o higit pang taludtod, at ito ay nagbibigay ng pagkakabuo sa kabuuan ng tula.
5. Sukat Ang sukat ay tumutukoy sa bilang ng pantig sa bawat taludtod ng tula. Ito ay nagbibigay ng ritmo at indayog sa tula. Ang pagkakasunod-sunod ng sukat ay nagbibigay ng tamang porma sa tula at nagpapahayag ng teknikal na aspeto nito.
6. Talinhaga Ang talinhaga ay tumutokoy sa paggamit ng tayutay at matatalinghagang pahayag upang magbigay ng mas malalim na kahulugan sa tula. Ito ay nagdadagdag ng kagandahan at kakaibang kulay sa mga salita ng tula.
7. Tono o Indayog Ang tono o indayog ay naglalarawan ng ritmo at damdamin ng tula. Ito ay nagbibigay-galak o lungkot sa pagbigkas ng mga taludtod. Ang tamang tono ay nagdadala ng kakaibang emosyon sa tula, nagbibigay buhay sa mga kataga, at nagpapahayag ng estilong pampanitikan.
8. Tugma Ang tugma ay tumutukoy sa pagkakasintunog ng mga huling pantig ng mga salita sa bawat taludtod ng tula. Ito ay nagbibigay ng himig at tono sa tula, nagpapahayag ng estilong pampanitikan, at nagbibigay-buhay sa bawat saknong. Ang tamang tugma ay nagdadala ng kasiyahan sa pandinig at nagpapahayag ng galing ng makata sa pagpapakita ng tamang pagkaayos ng mga salita.
Sa pag-unawa sa bawat elemento ng tula, nagkakaroon tayo ng mas malalim na perspektiba sa likas na kagandahan at halaga ng sining ng pagsulat. Ito ay hindi lamang simpleng pagkakasunod-sunod ng mga salita, kundi isang masusing pagninilay-nilay sa bawat hakbang ng makata patungo sa pagpapahayag ng kanyang damdamin at kaisipan.